Wat zien we?
Voedselafval bestaat voor 66% uit vast afval en voor 34% uit vloeistoffen. Vooral koffie en thee blijken een grote bron van verspilling. ‘Niet op tijd gebruikt’ (57%) en ‘te veel klaargemaakt’ (30%) worden het frequentst aangehaald als oorzaak van het voedselverlies. Restjes (54%) worden ook iets vaker weggegooid dan verse voeding (46%).
Vast voedingsafval wordt voor bijna de helft bij het restafval gegooid terwijl vloeistoffen meestal in de gootsteen belanden. In beide gevallen gaan de materialen verloren en kunnen ze dus niet meer gevaloriseerd worden.
Waar willen we naartoe?
Bij voedselverlies wordt eetbare voeding niet geconsumeerd. Dat moet vermeden worden, vooral omdat het product op dat moment al een volledig productieproces heeft doorlopen en de materialenvoetafdruk en de milieu-impact die daarmee gepaard gaat bij elke fase in het productieproces groter wordt. De hoeveelheid voedselverlies in gezinnen wordt bepaald door verschillende oorzaken zoals welke producten men aankoopt in de winkel en hoe ze worden opgeslagen en klaargemaakt.
Er zijn geen plannen om deze studie in de nabije toekomst nogmaals uit te voeren. We zullen de evolutie van de cijfers dus niet in de gaten kunnen houden. De resultaten worden echter nog verder besproken aangezien ze een nuttige beeld schetsen van de frequentie en oorzaken van voedselverspilling in gezinnen. Op basis daarvan kan men dan een geschikte regelgeving ontwikkelen om voedselverspilling tegen te gaan en de selectieve inzameling te verbeteren.
Wat meet deze indicator?
De Vlaamse regering (Departement Omgeving) vroeg in 2018 aan GFK om het voedselverlies in Vlaamse gezinnen in kaart te brengen en om uit te zoeken hoe en waarom dat gebeurt. Op die manier wilde de regering meer inzicht krijgen in het voedselverlies in gezinnen. Er zijn geen plannen om deze studie in de nabije toekomst nogmaals uit te voeren. We zullen de evolutie van deze cijfers dus niet in de gaten kunnen houden.
